„Niech mnie ożywia miłość do sztuki i Twoich tworów. Nie dopuść, żeby żądza zysku, gonienie za sławą, zaszczytami wzięły udział w zatrudnieniu moim. Wzmocnij siły serca mojego, aby było gotowe służyć jednakowo biednemu i bogatemu, dobremu i złemu, przyjacielowi i wrogowi. Udziel mi Boże umiarkowania we wszystkim, tylko nie w poznaniu: w nim niech będę nienasycony i niech daleka będzie we mnie myśl, że wszystko wiem i wszystko potrafię.”

Słowami żydowskiego lekarza Mojżesza Majmonidesa moderatorka dyskusyjnego klubu książki dla dorosłych zakończyła listopadowe spotkanie.

Rozmowa toczyła się wokół książki Joanny Kuciel Frydryszak „Chłopki”. Ludowa historia, oddająca hołd kobietom mieszkającym na wsi, pracującym od świtu do nocy, chodzącym na bosaka, nie mającym dostępu do nauki, do książek, do rozrywki. Analfabetki, służące, sieroty, półsieroty – z jednej strony zbędne. Z drugiej strony jaki chłop, jaki pan by sobie bez nich poradził. Upokarzane, wykorzystywane, głodne – służyły. Historia chłopek to historia wsi II Rzeczpospolitej, ale czy na pewno do końca miniona? Czy nie jest ona częścią nas, naszych traum, trudności, skłonności do poddaństwa i bycia ofiarą tych co silniejsi, sprytniejsi, pozbawieni skrupułów? Czy nie jest trochę tak, że dalej żyjemy w układzie folwarku? Pan i cham. A może „Chłopki” to historia pochodzenia siły i odwagi kobiet. Może trzeba doznać upokorzenia, aby mieć się od czego odbić? Może jednych życie pokona, a drugim pozwoli się wznieść, zawalczyć o siebie i o innych? Przytoczone na początku słowa Majmonidesa pozostawiają potomkiniom chłopek wybór. Przecież żyjemy w innych czasach, mamy prawo wyboru, możemy z niego skorzystać - możemy zostać służącymi, możemy być paniami, a możemy również zrozumieć swoją rolę w świecie zupełnie inaczej. Wszystko wydaje się być w porządku, dopóki decyzję podejmujemy same i robimy wiele, aby podjąć ją świadomie. Udział w dyskusyjnych klubach książki niewątpliwie naszą świadomość rozwija - zadajemy bowiem sobie te pytania, znajdujemy różne odpowiedzi, nie ma wśród nich ani gorszych ani lepszych. Każdy uczestnik znajduje coś dla siebie.

Kolejne spotkanie zaplanowaliśmy 28 grudnia (wyjątkowo w czwartek) o godz. 18:30. Znowu wybierzemy się na prowincję. Tym razem Adam Rabiński zachęcać nas będzie do oglądania krajobrazu bocznych dróg.