„Różnica była w emocjach. Danowicz chciał grać i bawić. Mietek chciał grać i wzruszać”. Ikar. Historia Mieczysława Kosza – to książka Macieja Pieprzycy, w której opowiada on historię bardzo utalentowanego i uznanego muzyka jazzowego.

Czytelnik poznaje Mietka jako małego chłopca, któremu nagle pogarsza się wzrok, a ojciec uznaje go za bezużytecznego. Matka, aby ochronić syna przed ojcem, oddaje chłopca do domu opieki dla niewidomych w Laskach. Wcześniej podarowuje mu organki, ucząc rozpoznawania dźwięków kolorami, albo kolorów dźwiękami. To pierwsza lekcja muzyki.
Potem wystarczyło trafiać na odpowiednich nauczycieli i być pilnym uczniem. Każde zdarzenie, również to związane z jakimś złem, może być lekcją. Ale każdy ma jednak jakieś własne granice wytrzymałości i nie wszystkie lekcje odrobi. Najtrudniejsza do zniesienia wydaje się samotność. Zwłaszcza ta, gdy jest się na szczycie.

Piękna – trochę smutna, trochę radosna historia, która warta jest poznania. O muzyce, o niepełnosprawności, o rozwoju i jego przypadkowości, o ludziach i o samotności. Ostatnie spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki dla Dorosłych, poświęcone właśnie tej historii, przyciągnęło wielu uczestników, również tych, którzy książki nie przeczytali, ale obejrzeli film.

W maju czytamy reportaż Małgorzaty Rejmer „Błoto słodsze niż miód”. Spotkanie planujemy na 26 maja o godz. 18:30.

Program DKK dofinansowano ze środków Instytutu Książki pochodzących z dotacji celowej Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego